Twee grote donkere ogen staren ons aan terwijl we een hapje zitten te eten. In het restaurant waar we zitten komen duidelijk niet vaak toeristen en dit meisje dat ons aanstaart heeft waarschijnlijk nog niet eerder mensen in zo'n rare taal horen praten.We zijn in Pasto, een dorpje een paar uur vanaf de grens met Ecuador. Omdat ons is afgeraden in het donker te reizen in dit gebied, i.v.m. rebellen die de weg overnemen als de militairen om zes uur naar huis gaan, slapen we hier een nachtje...

Na een bus en een taxirit kwamen we in een wat meer verlaten deel van Colombia aan, de Tatacoa woestijn.Deze woestijn is beroemd  omdat er wel eens westernfilms zijn opgenomen, dus we zijn geheel in stijl te paard de woestijn in getrokken en vanuit ons woestijnhutje hebben wij kennisgemaakt met de vele dieren die er toch nog leven in zo'n droog gebied, van vlinders tot schorpioenen!En ook in dit droge gebied waar het haast nooit regent, hadden wij het geluk precies die ene nacht te hebben dat...

Soms heb je het idee dat je je geluk niet op kunt, bijvoorbeeld wanneer je tijdens het landen van je vliegtuig alleen maar zee vanuit het raampje ziet en pas op het allerlaatste moment, terwijl je zelf al het idee hebt dat het vliegtuig zo in zee stort, er grond en een landingsbaan onder het vliegtuig opduikt. Soms heb je het idee dat je niet meer pech kunt hebben, bijvoorbeeld wanneer je bij de bagageband van het vliegtuig staat en wanneer iedereen langzaam maar zeker een tas van de band af...

Logboek van een landrot, 30 december 2013. Vandaag zijn we na twee dagen van onzekerheid ingescheept op onze boot voor de komende week, de Luka, die ons vanuit de haven van Cartagena via de San Blas eilanden naar Panama gaat brengen. De sfeer aan boord is nog wat onwennig, vooral door geruchten dat de kapitein een dag later is gaan varen om een groter aantal passagiers aan boord van het schip te krijgen. Uiteindelijk zijn we met 11 passagiers, 3 bemanningsleden en een Jack Russel puppy en varen ...

Kort maar krachtig! Dat was ons bezoek aan Costa Rica.Na de grensovergang tussen Panama en Costa Rica, die veel tijd in beslag nam, waren we net op tijd voor de bus en op het nippertje op tijd voor de boot die ons naar Drake's Baai bracht, vernoemd naar zeevaarder Francis Drake.De anderhalfuur durende bootreis was vrij spectaculair en bracht zeer recente herinneringen aan zeeziekte boven, maar de natuur om ons heen was direct al prachtig!In het kleine plaatsje hebben wij vier dagen genoten van...

Beeld je een groot zoetwatermeer in met behoorlijk hoge golven en daar middenin een eiland bestaande uit twee vulkanen en je hebt onze volgende bestemming in Nicaragua. Isla de Ometepe bestaat dus uit twee vulkanen waarvan de laatste uitbarsting die van de Concepcion is geweest, ongeveer 20 jaar geleden.Het eiland bereik je per ferry, en niet van het type dat we in Nederland hebben maar meer het type "we hebben nog wat hout liggen dus we timmeren er een verdieping bij bovenop"... Misschien is...

Leon, de 'andere hoofdstad' van Nicaragua en zoals de mensen hier zelf zeggen, de hoofdstad van de revolutie, want in deze stad werd de dictatoriale president Somoza vermoord, wat het begin betekende van de revolutie in het land.In Leon zijn de koloniale gebouwen wat minder mooi gerestaureerd, is het op 1 straat na veel minder toeristisch en vonden wij het veel leuker, het is een stad waar echt geleefd wordt, meer marktjes en straatverkopers en meer huizen dan hotels.Naast een bijzonder mooie...

De dag begint al vroeg, om half 5 in de ochtend moeten we al uit onze hotelkamer om het busje terug naar Antigua te halen. Uiteindelijk blijkt het de voorbode van een dag lang reizen waarbij we zelfs bijna de aansluiting missen in Antigua voor het busje richting Lanquin, een plaatsje vlakbij Semuc Champey. De meesten van jullie zullen nooit over Semuc Champey hebben gehoord, maar dit is zo'n juweeltje dat je op je reis tegenkomt en waarvan je meteen weet dat je weinig plekjes meer zult...

Joshua Tree National Park ligt in het Oosten van Californie en is een park dat in de zomer waarschijnlijk te warm is om te bezoeken maar in de lente de reis meer dan waard is. Wij komen op een zondag aan en het park is op dat moment vol met weekendgasten die genieten van het park. De eerste aanblik is al magisch, de rotsformaties en de Joshua bomen die het landschap bepalen zijn zo anders dan al het andere wat we de afgelopen maanden hebben gezien dat het even lijkt alsof we weer terug in...

Wanneer we Las Vegas achter ons laten, strekken grote stukken woestijn zich voor ons uit met aan de horizon schimmen van heuvels en bergen. We rijden in de richting van Utah om Zion national park te gaan bezoeken. De weg er naartoe is saai; lange stukken asfalt met af en toe een state trooper die de snelweg controleert. Na een paar uurtjes rijden komen we bij de grens tussen Nevada en Utah aan en ontrolt zich aan onze ogen een waar spektakel: het landschap toont hoge bergen met diepe kloven in...