Een stad die je nog kan verbazen ook al denk je alles ervan in de films al te hebben gezien. Las Vegas is een wereld opzich en is de moeite van een (kort) bezoek zeker waard. Wij hebben in een middag en avond de grootste casino's en bezienswaardigheden bezocht en gezien. In die tijd liepen we van Venetie naar Parijs en van Rome naar Hollywood... en geen cent uitgegeven. Op straat zie je naast veel rijke mensen ook veel mensen die wat minder gelukkig lijken te zijn geweest in de casino's, wel is ...

Wanneer we Las Vegas achter ons laten, strekken grote stukken woestijn zich voor ons uit met aan de horizon schimmen van heuvels en bergen. We rijden in de richting van Utah om Zion national park te gaan bezoeken. De weg er naartoe is saai; lange stukken asfalt met af en toe een state trooper die de snelweg controleert. Na een paar uurtjes rijden komen we bij de grens tussen Nevada en Utah aan en ontrolt zich aan onze ogen een waar spektakel: het landschap toont hoge bergen met diepe kloven in...

Een volgende dag breekt aan en ons stalen ros staat klaar om ons verder het Wilde Westen van de Verenigde Staten in te voeren. Een bergweg brengt ons naar hoger gelegen terrein en terwijl we de Oostgrens van Zion achter ons laten zien we steeds meer wit tussen de bomen liggen, voor het eerst sinds de Andes rijden we weer tussen sneeuw! Na een rit van iets minder dan twee uur rijden we Bryce Canyon National Park binnen. De temperatuur is ondertussen dusdanig gedaald dat Tom zijn korte broek moet ...

De reis brengt ons verder de uitgestrektheid van de Verenigde Staten in. Nadat we Utah hebben verruilt voor Arizona en we bij de Denny's een lekkere brunch hebben genuttigd (voor de gemiddelde Amerikaan waarschijnlijk net vet genoeg om te gelden als mager ontbijt) komen we in de uitgestrekte woestenij die de Mid-West heet. Een paar uur van autorijden over lange rechte snelwegen brengt ons uiteindelijk bij een tafereel dat de meesten van jullie waarschijnlijk vooral kennen uit Western-films of...

Grand Canyon trekt vijf miljoen bezoekers per jaar en twee van die bezoekers dit jaar waren wij. Vanaf het eerste moment dat je in dit park staat heb je al het idee dat je een nummer bent, het loket bij de camping, de wachtrij in het bezoekerscentrum en de pendelbussen die door het hele park rijden, het contrast met andere parken kan niet groter. Na een welkomstfilm lopen we naar de rand van de canyon en krijgen we een eerste glimps van hetgeen deze canyon zo bekend is; een hele diepe kloof in...

Warm is het in Death Valley wel. Zelfs in de vroege lente zijn de temperaturen in de namiddag nog steeds boven de 30 graden celsius. Na een lange rit door Arizona, Nevada en Californie met een tussenstop bij de Hoover Dam staan we aan de rand van een klein zoutmeer. Het is er warm en ruim 80 meter onder zeeniveau, volgens de park informatie het laagste punt in Noord-Amerika, en het is er erg groot. Er is nauwelijks iets te voet te doen, niet dat je dat wilt met deze temperaturen. We rijden...

De grote bomen van Californie, daar willen we zeker nog wel naar toe voordat we vertrekken naar Azie. Die grote bomen, Sequoia's genoemd, zijn enorm en kunnen zo lang worden als een Boeing 747 maar hebben wortels die niet verder dan twee meter de grond in reiken. Nog niet zo lang geleden stierven de bomen uit, niet omdat de mens ze kapte of door vervuiling, maar omdat ze bosbranden doofden. De Sequoia heeft namelijk een bosbrand nodig zodat kleinere bomen opbranden en de Sequoia meer ruimte...

Het is het jaar 2558 en het is onrustig in de straten. We hebben gewacht met naar buiten gaan totdat het zonlicht al uitbundig schijnt, en zelfs dan voelen wij ons nog niet veilig. We zijn in een vrremde stad, in een vreemd land en in elke straat loert het gevaar. Nadat we onszelf hebben bewapend en de poort van ons hotel uitlopen begint het echt. Schichtig kijken we om ons heen en hebben het idee dat de kust veilig is, we komen maar een paar meter ver... dan springen achter ons een paar Thai...

Na een reis van zo'n negen uur komen wij aan in het Noorden van Laos in het stadje Luang Namtha, nog geen 20 kilometer van de grens met China. Al in Luang Prabang zijn wij een Pools stel woonachtig in Australie tegengekomen die hier ook naartoe gingen om hetzelfde te doen als wij: een trekking door de bossen van dit deel van Laos. Op de dag van aankomst lopen wij met z'n vieren kantoortjes af om een goede trekking te kiezen en als alles rond negen uur sluit hebben wij een keuze gemaakt. We...

De reis naar Sa Pa is prachtig. Al vanaf het moment dat we in het mini-busje richting het bergdorp stappen zijn we omsloten door groene rijstvelden en flinke heuvels. De rit duurt een uur of acht en is geen moment saai. Wanneer we het enige grote stadje op onze weg aandoen, Lao Chau, zien we grote promenade's met grote rode baniers aan weerszijden van de lantarenpalen in de straat. Beide stroken van de baniers zijn rood, met aan de ene kant van de lantarenpaal een felgele hamer en sikkel en aan ...