Belize is echt een land apart in deze reis. Toen we de grens met Guatemala waren overgestoken was de voertaal ineens Engels, stonden er geen Mayakrijgers op de bankbiljetten, maar Queen Elizabeth en waren alle prijzen ineens verdrievoudigd.Onze bestemming in dit land was Caye Caulker, de goedkoopste van de beschikbare eilanden om te duiken. Tussen vele toeristen uit voornamelijk de VS, vonden wij na lang zoeken een guesthouse waar nog een bedje vrij was dat een beetje in ons budget viel. Het...

Vroeg in de ochtend gaat de wekker, het signaal dat we beginnen aan de reis naar het laatste Latijns-Amerikaanse land van onze reis. Voordat de zon achter de huizen van Caye-Caulker tevoorschijn is gekomen zitten wij al in een klein motorbootje in de richting van Mexico. Het blijkt een slechte keus te zijn geweest om achterin het bootje te gaan zitten, want als wij bij een tussenstop op een ander Beliziaans eiland uitstappen zijn we doorweekt van het opspattende water... weer een dag goed...

Valladolid is een oase van rust in het massatoerisme van Yucatan. Een relatieve oase want toerisme is er nog steeds veel duidelijker aanwezig dan in bijvoorbeeld Nicaragua maar er gaat een bepaalde rust van dit provinciestadje uit die we achter ons leken te hebben gelaten sinds ons bezoek aan het meer van Atitlan in Guatemala. Ons hostel ligt aan een klein parkje met op de hoek een klein kerkje, Mexicaanser lijkt het niet te kunnen.Valladolid is niet voor niets zo rustiger, op de rust na lijkt...

Wij kwamen, wij zagen, wij dronken, wij gingen.Wij werden verrast door een Bayerisch bierhaus waar zelfs Grolsch op de kaart stond maar er niet was. Er was een mooie zondagsmarkt die vooral mooi was door de dansende mensen op straat. Het Carnavalsfestijn was naar 25 kilometer buiten de stad verplaatst om overlast van dronken feestvierders in de binnenstad te voorkomen. Het was er zo warm dat Tom er een beetje ziek van werd en als je er in een restaurant om bestek vraagt krijg je alleen een...

Mexico City, of Mexico Distrito Federal zoals ze het in Mexico zelf noemen, is de grootste stad die we op deze reis hebben gezien. Ruim 18 miljoen inwoners, minstens zoveel bussen, auto's, taxi's, fietsen, etc. en wonderbaarlijk genoeg toch een heel relaxte stad.We kwamen hier aan op een zaterdag en dat is ook voor veel mensen hier een vrije dag, dus het was goed druk in het historische centrum, waar wij ons hostel hadden. Zo druk dat bij de meeste cafes een wachtrij buiten stond om een kopje...

Joshua Tree National Park ligt in het Oosten van Californie en is een park dat in de zomer waarschijnlijk te warm is om te bezoeken maar in de lente de reis meer dan waard is. Wij komen op een zondag aan en het park is op dat moment vol met weekendgasten die genieten van het park. De eerste aanblik is al magisch, de rotsformaties en de Joshua bomen die het landschap bepalen zijn zo anders dan al het andere wat we de afgelopen maanden hebben gezien dat het even lijkt alsof we weer terug in...

Wanneer we Las Vegas achter ons laten, strekken grote stukken woestijn zich voor ons uit met aan de horizon schimmen van heuvels en bergen. We rijden in de richting van Utah om Zion national park te gaan bezoeken. De weg er naartoe is saai; lange stukken asfalt met af en toe een state trooper die de snelweg controleert. Na een paar uurtjes rijden komen we bij de grens tussen Nevada en Utah aan en ontrolt zich aan onze ogen een waar spektakel: het landschap toont hoge bergen met diepe kloven in...

Halong Bay is een bestemming die standaard op je lijstje zou moeten staan wanneer je je ook maar in een straal van 2000 kilometer van de baai bevindt. James Bond is er in 1997 geweest, voor de film Tomorrow Never Dies, en de aantrekkingskracht die de baai op mensen heeft is ook te zien in de manier waarop de kade's zijn vormgegeven. Hier is geen ruimte voor kleine houten steigers waar een sampan of een andere boot zou kunnen aanleggen, hier staan grote terminals om de toeristenstromen naar een...

Er wachtte ons een ontzettend lange treinreis. Liefst zestien uur moesten wij in de trein zitten van Da Nang (bij Hoi An) om in het dorpje Mui Ne in het Zuiden van Vietnam te komen. Aangezien wij geen betere klasse meer konden krijgen en omdat de bus voor ons steeds minder een optie is geworden na de vele uren die wij erin hebben gespendeerd in Latijns-Amerika zaten wij in de harde-stoelen klasse... en hard, dat is in Vietnam echt hard.Ergens rond middernacht kwamen we geradbraakt aan in ons...

Terwijl ons paspoort een nieuw visum kreeg in Bangkok, gingen wij voor een lang weekend de stad uit. We moesten kiezen tussen zon, zee, strand of zweten in de bergen, uiteraard kozen we voor de laatste optie! In slechts 3 uur bracht de trein ons naar Karanbachuri of Karachaburi of Kanachaburi, de naam was een beetje lastig te onthouden, dan wel uit te spreken. Maar gelukkig stuurde de conducteur ons de trein uit bij station Kanchanaburi, zo heet het dus.Hier vonden wij een mooie kamer met...